25

NOVEMBER, 2016

De Mercedes-Benz 230CE W123

B. de Veer. “Je mag hem mee, maar wees er zuinig op..”

Maarten van Hemel. Er van uitgaande dat alles afbrak door er enkel naar te kijken, maakte het toch wel erg spannend om deze 230CE aan te slingeren. Wat een meevaller, echt als nieuw, ondanks dat hij nog dagelijks gebruikt wordt,

Al 31 jaar lang wordt deze W123 Coupé gebruikt als dagelijks vervoer, waar ze ook groot gelijk in hebben, ik bedoel, kijk wat voor een geweldig tijdloos design die auto heeft, niks meer aan doen. Maar dan heb ik het nog niet eens over de rijeigenschappen. Net een cruse-schip, je vaart heerlijk door de straten, niemand doet je wat. Het instappen maakt je dag gelijk al goed, ook omdat het dashboard en verder het interieur rust uitstraalt. Geen gekke onnodige als te veel klokjes, friemeltjes en andere ruis. Enkel de snelheidsindicatie, waarvan de bibberende naald je een goed idee gaf van je ongeveer-snelheid en de Quarts klok daarnaast tikte zachtjes mee.

De zetels voorin creëerden een heerlijk warm thuis gevoel. Misschien wel door de veren die onder de ruitjesstof verstopt zaten, af en toe bij een deins in de weg maakte het dat heerlijke herkenbare geluid van 30 jaar oude veren, die vandaag de dag nog steeds prima hun ding deden.

Deinend over de eeuwig comfortabele weg.

Voor ik het echt in de gaten had was ik drie dorpen verder, slechts op klinker weggetjes, het deed me niks en het comfort veranderde niet. Sterker zelf, volgens mij werd het zelfs beter, ik genoot er steeds meer van en bewonderde elke detail van de auto en hoe zich aanpaste aan het wegdek.

Een tweestrijd, rij ik door, of blijf ik probleemloos een kwartier lang staren naar een perfecte Coupé in de mist. Aangekomen bij een mooi veld met een dikke laag mist moest ik hem wel even stop zetten, het plaatje klopte namelijk gewoon, en inderdaad, ook voor ik dat in de gaten had, was ik zo een kwartier verder..